رنگ عسل به عواملی چون مواد جامد، کلوئیدها و سایر ترکیبات عسل بستگی دارد.
به گزارش عسل نما، عسل معمولاً از زرد شفاف به قرمز تیره دارای رنگبندی است. همچنین دارای رنگهای زرد روشن، زرد کهربایی، قهوهای مایل به تناژ سبز و قرمز است. با توجه به رنگهای روشن و تیره آن به چهار گروه تقسیم میشود. عوامل مؤثر در رنگ عسل معمولاً ترکیباتی چون کلروفیل، کاروتن، زانتوفیل و رنگدانههای گیاهی که رنگ زرد، سبز، قرمز تیره یا قهوهای را در عسل ایجاد میکنند، هستند.
کیفیت و ویژگی های ظاهری عسل در مناطق مختلف براساس نوع آب و هوا، پوشش گیاهی، نژاد زنبور، مراحل تولید و فرآوری، مدت زمان ذخیره سازی، مکان نگهداری و منبع شهد متفاوت است.
رنگ عسل طبیعی به منابع شهد و عسلک آن، خاک، رطوبت و فصلی که گیاهان تامین کننده ی منابع در آن رشد کرده اند و نحوه ی فرآوری و ذخیره سازی آن بستگی دارد. برای مثال، گیاهانی که در خاک رس پرورش یافته اند، در مقایسه با آن هایی که در خاک شنی پرورش یافته اند، عسلی تیره تر به بار می آورند. عسل های پاییزه ی گرمسیری و عسلکی اغلب تیره اند.
حرارت دادن عسل هم، باعث تیره تر شدن آن می شود.
عوامل تاثیر گذار بر رنگ عسل
عسلی که در بالاتر از صفر درجه سانتیگراد ذخیره می شود به آرامی تیره تر می شود و عسلی که در شان هایی که قبلا از آن ها استفاده شده است، نگهداری می شود با جذب رنگدانه های گیاهی بره موم موجود روی قاب چوبی شان، تیره می شود.
در این باره بخوانید:
رنگ های متنوع عسل نشانه چیست؟
عسل های تیره اغلب طعم و مزه ای قوی تر دارند، چون معمولا مالتورز، مواد معدنی، اسیدها و فلاونوئیدهای آنتی اکسیدان بیشتری در خود دارند. آن ها همچنین معمولا گلوکز و فروکتوز کمتری دارند، بنابراین شیرینی شان نسبتا کمتر است.
رنگ عسل های مختلف
ردیف | نوع عسل | رنگ عسل |
۱ | گون | زرد |
۲ | یونجه | بی رنگ |
۳ | بادام | کهربایی روشن |
۴ | سیب | کهربایی روشن |
۵ | درخت توت فرنگی | طلایی تا کهربایی متوسط، مایه های سبز |
۶ | آووکادو | کهربایی تیره |
۷ | اقاقیا | مایل به سفید تا زرد کهربایی |
۸ | آویشن | قرمز |
۹ | خاس | طلایی تا کهربایی تیره |
۱۰ | روئینه | طلایی تا کهربایی تیره |
۱۱ | سرخ ولیک | کهربایی روشن تا تیره |
۱۲ | خلنگ زنگوله ای | قرمز مایل به نارنجی تا کهربایی تیره تا یاقوتی |
۱۳ | خلنگ جاروب | مایل به قرمز یا کهربایی |
۱۴ | عسلک | کهربایی تیره |
۱۵ | پاپیتال (پیچک صحرایی) | بسیار روشن یا کاهی |
۱۶ | شاه توت، تمشک | کهربایی روشن تا متوسط |
۱۷ | سیاه گیله، آس بری | کهربایی روشن تا متوسط |
۱۸ | گل گاوزبان | کاهی تا کهربایی |
۱۹ | باقلا | کهربایی متوسط تا تیره |
۲۰ | گندم سیاه | بنفش، قهوه ای تیره |
۲۱ | آلبالو و گیلاس | کهربایی متوسط تا نارنجی |
۲۲ | شبدر | مایل به سفید، کاهی روشن یا کهربایی |
۲۳ | پنبه | کهربایی مایل به سفید تا روشن |
۲۴ | گل افعی (گل گاوزبان کوهی) | کهربایی روشن |
۲۵ | اکالیپتوس E.globulus آبی | سبز روشن تا طلایی تا کهربایی متوسط |
۲۶ | اکالیپتوس E.polyanthemus قرمز | کهربایی تیره |
۲۷ | اکالیپتوس E.melliodora زرد | بی رنگ |
۲۸ | ژلی بوش | کهربایی تیره |
۲۹ | اسطوخودوس | طلایی |
۳۰ | لدروود | طلایی روشن |
۳۱ | زیرفون | کاهی روشن یا کهربایی و مایل به سبز |
۳۲ | ماکادامیا | کهربایی |
۳۳ | مانوکا | کهربایی |
۳۴ | کهور | کهربایی متوسط تا تیره |
۳۵ | استبرق | مایل به سفید تا کاهی روشن |
۳۶ | چریش | کهربایی متوسط |
۳۷ | کانولا (شلغم روغنی) | مایل به سفید تا کهربایی روشن |
۳۸ | پرتقال و دیگر مرکبات | کهربایی متوسط تا تیره |
۳۹ | کاج | تیره |
۴۰ | گیاهانی جنس علف هفت بند، مانند فلفل آبی و علف هفت بند ژاپنی (بامبو ژاپنی) | قهوه ای مایل به قرمز تا قهوه ای تیره |
۴۱ | فَرَندَل | کهربایی مایل به سبز تا کهربایی مایل به قرمز |
۴۲ | درخت ریواروا | مایه های کهربایی |
۴۳ | علف خربرگ باریک (بید علفی غاری) | کاهی مایل به سفید یا کاهی روشن |
۴۴ | رزماری | طلایی بسیار روشن تا طلایی مایل به قرمز |
۴۵ | فینباس | کهربایی |
۴۶ | اکلیل کوهی | کهربایی روشن یا سفید |
۴۷ | شبدر | بی رنگ و روشن |
۴۸ | بلوط | تیره |
۴۹ | مریم گلی | کهربایی روشن یا تیره زرین |
۵۰ | آکاسیا (صمغ عربی) | مایل به سفید تا طلایی روشن |
۵۱ | آفتابگردان | زرد طلایی |
۵۲ | کتیرا | زرد روشن تا کهربایی تیره |