پژوهشی که درباره کوتاه شدن عمر زنبورهای عسل صورت گرفته نشان می دهد که آنها دچار نوعی آلودگی ویروسی شده یا در معرض آفت کشها قرار گرفته باشند.
عسل نما: دانشمندان معتقدند نابودی کلنی ها و کاهش تولید عسل در دهههای اخیر احتمالاً به دلیل کاهش طول عمر زنبورهای عسل آزمایشگاهی است.
براساس پژوهش جدید حشره شناسان دانشگاه مریلند در آمریکا، طول عمر آن دسته از زنبورهای عسل که در یک محیط کنترل شده و آزمایشگاهی نگهداری میشوند، در مقایسه با دهه ۱۹۷۰ میلادی، ۵۰ درصد کمتر شده است. دانشمندان اثر طول عمر کوتاهتر زنبورهای عسل را مدل سازی کردند و دریافتند نتایج با کاهش روند تولید عسل و افزایش نابودی کلنی ها در زنبورداریهای آمریکا مطابقت دارد.
کلنی های زنبور عسل به طور طبیعی پیر میشوند و میمیرند؛ اما زنبورداران آمریکا میزان تلفات چشمگیری را در دهه گذشته گزارش کردهاند که یعنی باید کلنیهای بیشتری را جایگزین کنند. پژوهشگران عواملی مانند قرار گرفتن زنبورهای عسل در معرض آفتکشها، عوامل استرسزای محیطی، انگلها، بیماریها و تغذیه را بررسی کردهاند تا دلیل این اتفاق را کشف کنند.
اولین تحقیق در مورد کوتاه شدن عمر زنبورهای عسل
این اولین پژوهشی است که کاهش کلی طول عمر زنبور عسل را به صورت بالقوه مستقل از عوامل استرس زای محیطی نشان می دهد و به این اشاره دارد که ژنتیک ممکن است بر صنعت زنبورداری تأثیر بگذارد.
آنتونی نیرمَن (Anthony Nearman)، گفت: ما زنبورها را قبل از اینکه بالغ شوند، از زندگی کلنی جدا میکنیم؛ بنابراین هر چیزی که باعث کاهش طول عمر آنها میشود، قبل از آن اتفاق میافتد و این نشان میدهد که پای ژنتیک در میان است. اگر این فرضیه اثبات شود، با جداسازی برخی از عوامل ژنتیکی، شاید بتوانیم زنبورهایی با عمر طولانیتر پرورش دهیم.
محیط آزمایشگاهی با کلنی بسیار متفاوت است؛ اما زنبورهای آزمایشگاهی طول عمر مشابهی با زنبورهای کلنی دارند و دانشمندان عموماً فرض می کنند که عوامل مجزایی که باعث کاهش طول عمر در یک محیط میشوند، آن را در محیط دیگر نیز کاهش میدهند.
پژوهش های قبلی همچنین نشان داده بود که در دنیای واقعی، طول عمر کمتر زنبورهای عسل با زمان کمتر برای جستوجوی علوفه و تولید کمتر عسل مرتبط است.
پژوهشگران احتمال دادند که زنبورهای آزمایشگاهی آنها در مرحله لاروی، زمانی که در کندو نگهداری می شوند و زنبورهای کارگر به آن ها غذا می دهند، دچار نوعی آلودگی ویروسی شده یا در معرض آفت کشها قرار گرفته باشند؛ اما زنبورها علایم آشکاری از قرارگرفتن در معرض این آلودگیها نشان ندادند. آنها متوجه شدند که یک عامل ژنتیکی در طول عمر سایر حشرات مانند مگس میوه مؤثر است.
پژوهشگران در گامهای بعدی روند طول عمر زنبورهای عسل را در سراسر آمریکا و سایر کشورها مقایسه خواهند کرد. اگر تفاوتهایی در طول عمر زنبورهای عسل پیدا کنند، میتوانند عوامل بالقوه مؤثر مانند ژنتیک، استفاده از آفتکشها و وجود ویروسها در محلهای نگهداری زنبورهای محلی را بررسی کنند.
وبگاه سای تِک دِیلی (SciTechDaily)